top of page
Lyrische Abstractie
M I N D M A P
PROCES
 Als eerste begin in met een onderlaag. Ik kies ervoor om een gelig wit als ondertoon te zetten op waterbasis. Zo steekt de originele witte canvas niet zo hard af. |  Omdat het werk gebaseerd is op mijn emoties van die bepaalde periode, had ik geen idee van wat ik ging doen. Mijn grootste hindernis bij deze opdracht was mij eigen twijfel en het streven naar perfectie. Ik moest leren mijn gevoel te volgen en gewoon te 'doen'! Met als inspiratie mijn gedachten, gevoelens en wat in me opkwam, ging ik verder. Dit werd dan ook mijn belangrijkste thema. |  Op dit moment was ik zo geïrriteerd dat ik mijn kleurenpalet tegen mijn doek had gedrukt. Dit zorgde voor een mooi resultaat in kleurovergang en vormgeving. |
|---|---|---|
 Buiten mijn kleurenpalet besloot ik om ook rekening te houden met de compositie van mijn kleuren & mijn gevoel. Ik koos er bewust voor om de rechterbovenhoek helemaal leeg te houden als representatie van mijn gedachten. Het staat symbool voor de mogelijkheid tot groei en vrijheid. Een onbeschreven pad. Verder maakte ik nog gebruik van druiptechniek en vooral erg lopende verf. |  De volgende dag begon ik met het verwijderen van enkele van de doeken. Wat je ook doet, er blijft nog altijd wel een spoor achter. Hiermee kaart ik dan ook emotionele gebeurtenissen doorheen de jaren aan. Mensen komen en gaan, maar laten altijd een spoor achter. |  Hier begon ik met het gebruiken van andere materialen. Tijdens mijn schilderproces merkte ik dat mijn papieren doeken doordrenkt waren met water en verf. Ik dacht niet na en wilde in de eerste instantie gewoon weten voor welke kleur ze zouden zorgen als ik ze er op gedrukt hield. Ik heb deze doeken laten drogen & enkele er achteraf afgehaald. Dit zorgde op bepaalde plekken voor een leuk kleur/reliëf contrastief effect. |
 In het geheel miste er nog iets. Dit specifiek vanboven het canvas. Nogmaals liet ik me leiden door mijn gevoel. Ik gebruikte een combinatie van een uitgesproken blauw en wit. Sinds de rest van het schilderij geen echt geometrische vormen bevat, besloot ik om dit heel strak aan te brengen. Dit deel kan symbool staan voor de positieve gedachten die naar boven komen en een verlichtend effect hebben. |  Hier starten de close-ups, de eigenlijke mooiste gedeelten op het schilderij. Vanaf hier ga je zien hoe elke kleur net in elkaar overloopt en/of mengt. Dit is heel interessant en boeiend om te zien. |  |
 Linksonder aan de afbeelding kan je dit zien. De donkere, zware kleuren samen met het kruis staan voor mijn eigen gedachten die mezelf naar beneden trekken. Het is iets wat er is, maar niet geuit kan worden. Dit gaat gepaard met het donkere stuk doek langs de andere kant, die dan weer staat voor de negatieve invloed van de omgeving. |  |  |
 |  |  |
 |  Als je goed kijkt kan je hier net een gezicht in zien die alles letterlijk uitbraakt. Dit is niet iets wat bewust is geschilderd. Bij het drukken van mijn kleurenpalet kwam dit spontaan. Dit is net wat het zo leuk maakt. |  Zoals vanboven gedaan, vul ik vanonder een ruimte bij met een variant van het blauwe strakke vlak. Deze keer doe ik dat met karmijnrood en wit. Aangezien het zich deze keer vanonder bevindt, staat het voor de mogelijkheid tot negatieve gedachten |
 Hier kan je een deel van de druiptechniek zien. In het algemeen is over hele schilderij heel veel waterige verf gebruikt Dit staat symbool voor mijn emoties en de uiting ervan. Je kan zien dat sommige van helemaal bovenaf naar beneden lopen. Anderen worden dan weer gestopt door iets. |  Dit is het eindresultaat. |  Dit is het eindresultaat. |
Ik zal de betekenis van elk deel nog eens opsommen:
-
De witte open vlakte rechtsboven staat voor vrijheid en ontwikkeling tot groei als persoon. Ook staat het voor contrast tussen de emoties die ik voel (zie druiptechniek) en wat ik laat zien (witte vlakte)
-
De linkste kant staat voor wat er in me omgaat dat de mensen niet zien. De druiptechniek staat symbool voor emoties in verschillende kleuren, terwijl de zware vlakte beneden staat voor het naar beneden halen van mezelf.
-
De (afgescheurde) doeken staan voor de invloed die personen/gebeurtenissen op mijn leven hebben gehad. Ook al zijn ze weg, er blijft altijd een spoor achter.
-
Het midden staat voor wie ik werkelijk ben.
​
bottom of page